Գոլոլեան Նախակրթարանի 6րդ Դասարանի Աշակերտները Կը Գրեն

This post was originally published on this site

Ե­թէ Ա­մէ­նա­կա­րող Ըլ­լա­յի …

Ե­թէ ա­մէ­նա­կա­րող ըլ­լա­յի, աշ­խար­հի ամ­բողջ պզտիկ­նե­րուն Նոր Տա­րո­ւան գի­շե­րը շատ շատ նո­ւէր­ներ կու­տա­յի որ­պէս­զի ա­մէ­նը ու­րախ ըլ­լա­յին:

Ե­թէ ա­մէ­նա­կա­րող ըլ­լա­յի, աշ­խար­հի ամ­բողջ հի­ւանդ մար­դոց կը բու­ժէի, որ­պէս­զի ա­նոնք լաւ կեանք մը ապ­րէին ի­րենց ըն­կեր­նե­րուն եւ ըն­տա­նիք­նե­րուն հետ:

Ե­թէ ա­մէ­նա­կա­րող ըլ­լա­յի, կ­’ու­զէի իմ ամ­բողջ ու­սու­ցիչ­նե­րուս “Գու­պա” ու­ղար­կել, որ­պէս­զի ա­նոնք կա­րե­նա­յին հան­գիստ ծո­վե­րուն մէջ լո­ղալ եւ ու­րիշ բա­նե­րու մա­սին չմտա­ծել եւ ը­նէին ինչ որ ու­զէին:

Ջէ­սի­քա Բո­շեան

Ե­թէ Ա­մէ­նա­կա­րող Ըլ­լա­յի…

Ե­թէ ես ա­մէ­նա­կա­րող ըլ­լա­յի, ես Ալ­պըրդ Այնս­դայն կ­՛ըլ­լա­յի, բայց ա­մէ­նա­կա­րո­ղը չեմ եւ Ալ­պըրդ Այնս­դայն ալ չեմ:

Ե­թէ ըլ­լա­յի ա­մէ­նա­կա­րող, եր­բեք չէի յօգ­ներ եւ եր­բեք չէի քնա­նար: Ե­թէ այդ­պէս ըլ­լար, ես պի­տի չնստէի գի­շէ­րո­ւան ժա­մը ին­նին, որ շա­րադ­րու­թիւնս գրէի:

Ե­թէ ա­մէ­նա­կա­րող ըլ­լա­յի, ես մա­տիտ մը կամ գրիչ մը կը ստեղ­ծէի, որ ա­ռանց ին­ձի դա­սերս կ՛ը­նէր, լաւ նի­շեր կը ստա­նա­յի եւ ալ դա­սը ին­ձի չէր յոգ­նեց­ներ: Ես թռչող ձի կը՛ստեղ­ծէի, որ ին­ձի ա­մէն օր դպրոց կը տա­նէր: Ե­թէ այդ­պէս ըլ­լար, մա­մաս եր­բէք չէր ու­շա­նար իր գոր­ծէն եւ ես ալ իմ դպրո­ցէս:

Սօ­ֆի Պետ­րո­սեան

Ե­թէ Ա­մե­նա­կա­րո­ղը Ըլ­լա­յի

Ման­կու­թե­նէս ե­րա­զանք ու­նէի, թէ օր մը ե­թէ վի­ճա­կո­ւի ին­ծի ա­մե­նայ կա­րո­ղը ըլ­լա­լը, ման­կա­կան շատ մը ե­րազ­ներ կ­’ու­զէի ի­րա­կա­նաց­նել, օ­րի­նակ` լաւ խա­ղա­լիք­ներ ու­նե­նալ, լաւ պտը­տիլ եւ լաւ հա­գո­ւե­լիք ու­նե­նալ:

Բայց կը կար­ծեմ, թէ հի­մա տար­բեր են ե­րազ­ներս: Հի­մա կը մտա­ծեմ մարդ­կու­թիւ­նը յու­զող հար­ցե­րու շուրջ, ո­րով­հե­տեւ մին­ջեւ օրս աշ­խար­հիս մէջ կան շատ մը հի­ւան­դու­թիւն­ներ, որոնք հա­կա­ռակ գի­տու­թեան ա­հա­ւոր զար­գաց­ման տա­կա­ւին բու­ժե­լի չեն․ օ­րի­նակ՝ շա­քա­րախ­տը, քաղց­կե­ղը եւ ալց­հայ­մե­րը, որ պատ­ճառ ե­ղաւ մեծ հօրս մա­հո­ւան:

Ե­թէ հնա­րա­ւո­րու­թիւն ու­նե­նա­յի հի­ւան­դու­թիւն­ներ բու­ժե­լու, վերջ կու­տա­յի քի­միա­կան դե­ղե­րով բու­ժում­նե­րու եւ կը փո­խա­րի­նէի բու­սա­կան հզօր բժշկու­թեամբ:

Պի­տի աշ­խա­տիմ եւ ու­սա­նիմ մին­չեւ նպա­տա­կիս հաս­նիմ: Կը հա­ւա­տամ, որ աշ­խա­տան­քով ե­րա­զանք­նե­րը կ­’ի­րա­կա­նա­նան:

Գառ­նի Գու­յում­ճեան

Ե­թէ Ա­մէ­նա­կա­րող Ըլ­լա­յի

Ե­թէ ա­մէ­նա­կա­րող ըլ­լա­յի, ես աշ­խար­հին խա­ղա­ղու­թիւն կու­տա­յի, ո­րով­հե­տեւ ա­մէն կողմ աշ­խար­հին մէջ պա­տե­րազմ կայ  եւ  մար­դիկ զէն­քե­րով կը մեռ­նին:

Ե­թէ աշ­խար­հը խա­ղա­ղու­թիւն ու­նե­նայ, պա­տե­րազմ­նե­րը կը վեր­ջա­նան, զէն­քեր չեն ծա­խո­ւիր, մար­դիկ ու­րախ կ­’ըլ­լան եւ պզտիկ­նե­րը չեն ստի­պո­ւիր վա­խի մէջ ապ­րե­լու:

Ե­թէ երկ­րորդ ան­գամ մըն ալ ա­մէ­նա­կա­րող ըլ­լա­յի, ես աղ­քատ­նե­րուն տուն կու­տա­յի, դրամ  եւ կե­րա­կուր: Ե­թէ ա­մէն մարդ տուն դրամ եւ  կե­րա­կուր ու­նե­նայ, կ­’ըլ­լան ու­րախ, ի­րենց ըն­տա­նի­քով կրնան ապ­րիլ եւ ի­րենց զա­ւակ­նե­րը դպրոց կ­’եր­թան:

Պար­գեւ Մի­սի­րեան

Ե­թէ Ա­մէ­նա­կա­րող Ըլ­լա­յի

Ե­թէ ու­նե­նա­յի կա­րո­ղու­թիւ­նը, պի­տի աշ­խա­տէի ան­կա­րո­ղին օգ­նու­թիւն տալ, հի­ւան­դին դեղ տալ, ան­տէր ծե­րուկ­նե­րուն տէ­րու­թիւն ը­նել եւ ա­նար­դար աշ­խար­հին ար­դա­րու­թիւն տա­րա­ծել:

Ե­թէ ա­մե­նա­կա­րող ըլ­լա­յի, Հա­յաս­տա­նի բո­լոր գրա­ւո­ւած հո­ղե­րը կը վե­րա­դարձ­նէի ի­րենց տէ­րե­րուն: Հա­յաս­տա­նի թշնա­մի­նե­րը, մա­նա­ւանդ Թուր­քե­րը եւ Ա­զե­րի­նե­րը, կը հե­ռաց­նէի մեր երկ­րին չորս կող­մե­րէն:

Իսկ այդ վե­րա­դար­ձած հո­ղե­րուն եւ տու­նե­րուն վրայ կը շի­նէի եւ կը հաս­տա­տէի նոր, զար­գա­ցած միա­ցեալ Հա­յաս­տա­նը: Ա­պա աշ­խար­հի չորս կող­մի հա­յե­րը կը տա­նէի եւ կը հաս­տա­տէի այդ նոր Հա­յաս­տա­նի մէջ:

Սա­գօ Մի­նա­սեան

Ա­հա՝ եւ կա­ղանդ

Ե­րե­խա­ներ արթն­ցէք,

Կա­ղանդ պա­պան ե­կած է,

Ե­ղեւ­նու տակ լու­սա­ւոր,

Շատ-շատ նո­ւէր­ներ բե­րած է։

Ե­կէք, նշենք այս սուրբ տօ­նը,

Մօ­տիկ եւ հե­ռու բա­րե­կամ­նե­րով

Ու­րա­խու­թիւ­նով լե­ցուն այս օ­րը,

Քաղցր եւ ա­նուշ ծպիտ­նե­րով։

Նոր Տա­րո­ւայ սե­ղա­նը լե­ցուն,

Ու­տես­տե­ղէ­նով ա­նուշ ու հա­մով,

Խօս­քե­րով եւ կե­նաց­նե­րով,

Գա­լիք տա­րին դի­մա­ւո­րենք երգ ու պա­րով։

Սյու­զի Կյու­նաշ­յան